Cecilia en Valerianus: Liefde doet lijden
Hordes toeristen steken in Rome de Ponte Garibaldi over en bezoeken vooral het gedeelte rechts van de Viale di Trastevere. Maar wat ligt er eigenlijk verscholen aan de overkant? Door een wirwar van kleine straatjes lopend sta je plots op Piazza di Santa Cecilia. Achter de grote witte toegangspoort ligt een tuin met daarachter een kerk, de Chiesa Santa Cecilia.
Op de plek waar nu de kerk staat stond ooit het huis van Cecilia (??-230) en haar man Valerianus. Cecilia had op jonge leeftijd, in gebed, de eed van kuisheid afgelegd. Haar ouders wisten hier niets van en arrangeerden haar huwelijk. De rijke en heidense Valerianus was de gelukkige.
Tijdens de huwelijksnacht vertelt ze haar man dat er een engel over haar waakt die hem zal laten lijden als hij haar maagdelijkheid aantast. Valerianus wil de engel eerst zien voordat hij haar gelooft. Cecilia zegt dat hij daarvoor in God moet geloven en zich moet laten dopen. Met behulp van Paus Urbanus I lukt het haar hem te overtuigen.
Als hij na zijn doop thuiskomt, treft hij Cecilia al biddend aan bij een engel met vlammende vleugels. De engel kroont Cecilia met rozen en haar man met lelies. Valerianus mag een wens doen. Hij wenst dat zijn broer, Tibertius, zich ook zal bekeren tot hun geloof. Wanneer deze binnenkomt en de geur van onzichtbare bloemen ruikt, raakt hij overtuigd van hun gelijk.
Christendom
In die tijd was het Christendom een verwerpelijk geloof en werden Romeinse goden aanbeden. De leiders van Rome martelden hen die de Romeinse goden niet aanbaden. Toch besloten ze met zijn drieën een kerk in hun huis te stichten. Ze gaven aalmoezen aan de armen en verzorgden de begrafenissen van christelijke martelaren.
De twee mannen werden op heterdaad betrapt, toen ze de uitvaart voor twee martelaren organiseerden. De prefect gaf hun de keuze om ofwel een offer aan de Romeinse goden te brengen of te sterven. Valerianus en Tibertius werden onthoofd.
Met gevaar voor eigen leven begroef Cecilia haar man en haar zwager. De dood van de twee mannen zorgde er echter niet voor dat ze haar werk staakte. Op een dag bracht Paus Urbanus I een bezoek aan haar huis en doopte daar 400 mensen. Het kon natuurlijk niet anders dan dat dit nieuws uitlekte. Ze kreeg dezelfde keuze als haar man en ook zij koos voor de marteldood.
Ze werd in haar eigen badkamer opgesloten en vergast. Na een dag leefde ze nog. Er werd een beul ingehuurd om haar te onthoofden. Maar een vrouw doden, zo mooi als zij, was voor hem teveel. Na de officiële drie slagen bleef de bijl halverwege haar nek hangen. Dagen later stierf ze pas aan haar verwondingen.
Vingers
Bijna 600 jaar later werd haar lichaam gevonden, helemaal intact en in de houding waarin ze gestorven is. Stefano Maderno, een beeldhouwer, was een van de mensen die haar lichaam aantrof. Hij maakte een beeld van de pose waarin hij haar aantrof. Haar ene hand toont drie gestrekte vingers, de andere hand één. Dit staat symbool voor haar geloof in de heilige drie-eenheid. Tot op de dag van vandaag wordt dit beeld beschouwd als een van de meest emotionele beeldhouwwerken ter wereld en een meesterwerk van de Italiaanse barok.
Het beeldhouwwerk staat voor het altaar. Boven het altaar ziet u een prachtig mozaïek. De twee personen aan de linkerkant verbeelden Valerianus en Cecilia.
De kerk is in opdracht van Paus Pascal I op de plek van haar woning gebouwd. Haar overblijfselen liggen begraven onder het altaar. Onder de kerk is de badkamer gevonden waarin ze is gestorven, alsook een gedeelte van een (waarschijnlijk haar) Romeinse villa en een leerlooierij.
Als je in de namiddag of avond de kerk en de archeologische opgravingen bezoekt, ben je waarschijnlijk toe aan een aperitief of diner. Waarom weer oversteken naar de andere kant van de wijk als u rechts van het plein kunt oversteken naar het pittoreske Piazza dei Mercanti?
Chiesa Santa Cecilia
Piazza di Santa Cecilia
Openingstijden: dagelijks van 9.30-13.00 uur en van 16.00 tot 19.15 uur.
(De serie Roma Amor, liefdesverhalen in Rome, is een bijdrage van Jolie Jacobs)
Angela | De man links is niet de echtgenoot van Cecilia, maar de paus. Zijn aureool is vierkant, hetgeen betekent dat hij nog leefde toen het mozaiek werd gemaakt. Bovendien draagt hij een miniatuurkerk in zijn handen.